ارزیابی و تحلیل اراضی بایر شهری در توسعه شهر کرمانشاه

توسعه پایدار یک شهر زمانی اتفاق خواهد افتاد که به تمامی اجزای تشکیل دهنده شهر توجه شود. در توسعه درونی و در گسترش قلمرو فضایی شهرهای امروزی، کمتر از یک نظام برنامه ریزی شده تبعیت شده، لذا برخی قابلیتها از جمله زمینهای قابل بازیافت شهری و خصوصاً زمینهای خالی و بلا استفاده درون شهری, به خوبی شناسایی نمی گردند که با شناسایی این زمینهای درون محدوده شهر، ضمن جلوگیری از گسترش افقی و بی برنامه, می توان از مزایای توسعه درونی استفاده نمود. هدف از مطالعه و بررسی زمین های بایر در سطح شهر کرمانشاه، تصمیم گیری در مورد تناسب آنها برای انواع کاربردهای مختلف( صنعتی، مسکونی و غیره) در آینده بر اساس اصول و معیارهای علمی است. برای دستیابی به هدف تحقیق، با جمع آوری اطلاعات مورد نیاز در مورد شهر کرمانشاه از طریق منابع کتابخانهای و اسنادی، مساحت کاربریهای وضع موجود شهر و سرانه هر کدام از آنها را بدست آورده و با توجه به نرخ رشد جمعیت و کمبود کاربریها در نواحی مختلف، برای توسعه آتی شهر کرمانشاه برنامه ریزی نموده ایم. در این خصوص، با بدست آوردن مساحت زمینهای مورد نیاز برای 10 سال آینده، به منظور استفاده از زمینهای خالی و بلا استفاده درون شهری که عمدتاً در شمال، حاشیه شمالی شهر واقعند، برنامه ای با اولویت قرار دادن توسعه درونی ارائه شده است. یافته های تحقیق نشان میدهند که با ترویج تفکر توسعه درونی و حمایت از اجرای آن در مقابل توسعه پیرامونی، نتایج بسیار ارزشمندی همچون کاهش هزینه ایجاد و نگهداری زیرساختهای شهری، پدید آوردن زیبایی بصری در فضاهای شهری با ایجاد پیوستگی بین بافتهای مجاور و همچنین ارائه بهتر و مناسبتر خدمات شهری بصورت متمرکز بدست خواهد آمد. در این میان، وجود مساحت بالای زمینهای بایر و خالی در شهر کرمانشاه(حدود 11 درصد از کل سطح شهر) و 283 هکتار بافت مرکز فرسوده لزوم اجرای این نوع از توسعه در این شهر را بیش از پیش نمایان می سازد